zaterdag 23 juni 2012

#1 Regen.

Bliksem sloeg rakelings langs hem heen terwijl Bas zich door de regen snelde. Hij was inmiddels helemaal doorweekt en redelijk sacherijnig van dit weer en wilde gewoon ergens rustig en droog zitten. Alle gebeurtenissen van afgelopen dag spookten nog eens door zijn hoofd terwijl Bas opzoek was. Al dat gedoe op het werk en dan dit ook nog eens, hij wilde alleen gewoon even opdrogen voordat hij terug moest. Bas wist dat hij ruzie met zijn baas zou krijgen wanneer hij te laat terug kwam van pauze. Hij zocht tussen de gebouwen een opening om te zitten gewoon maar alles leek potdicht. Hij zag om zich heen overal anderen zitten lekker warm en droog maar er was kennelijk geen plekje voor hem, Bas werd hier best wel een beetje jaloers om en ook wel geïrriteerd maar wat konden zij er aan doen dat hij zo'n rot dag heeft. Niemand kon er wat aan doen behalve... "Wauw! dat scheelde weinig" Bas sprong door de lucht van schrik nadat zo'n groot blikken monster met een noodgang langs hem raasde "die dingen moeten ze echt afschaffen, als je even niet oplet dan ben je er geweest" dacht Bas. "Ze kijken ook helemaal nergens voor uit, misschien moet ik maar eens met de Koningin gaan praten over afschaffing want het is levens gevaarlijk" met deze laatste gedachten keek hij verder om zich heen en zag daar eindelijk een opening. Hij ging eropaf en zag dat hij zich er net doorheen kon wurmen, het was geen gemakkelijke taak maar het lukte hem. Eindelijk was hij droog. Hij keek hoe laat het was en zag dat hij nog zeker een half uur had om even uit te rusten dus besloot zich gemakkelijk te maken op zijn nieuwe droge plekje. Bas keek de ruimte door vanaf zijn plek waar hij binnen was gekomen en merkte op dat niemand hem nog gezien had. Wat vreemd is want het was een grote ruimte met allemaal plekken om te zetten voor wezens van verschillende maten; groot, klein, dik of dun het maakte niks uit. Voor iedereen was hier wel een plekje te vinden. "Ik zal mij eens netjes voorstellen", dacht Bas, "ze kennen mij waarschijnlijk niet en het is toch onbeleefd om zomaar als onbekende ergens tussen te zitten, mijn vader zou zich ook schamen als ik dat niet zou doen". Met deze gedachten stond Bas weer op van zijn richeltje en ging richting de eerste die hij zag. Hij wilde net vertellen wie hij was maar werd plotseling opgeschrikt door een ijselijk gegil. Iedereen begon te gillen en rende van hem weg, en bleven wijzen naar hem.

Wordt vervolgd...

1 opmerking:

  1. Vet begin! Een tip: lees het nog eens door. Af en toe lopen de zinnen niet zo heel lekker, wat je dan uit het verhaal zet. Dat is zonde, want ik krijg het idee dat er wel wat in zit :) xxx

    BeantwoordenVerwijderen